Van de redactie … Idioot! (De Buigbare Perceptie III)

There is unrest in the forest

There is trouble with the trees

For the maples want more sunlight

And the oaks ignore their pleas.

Degenen die de actualiteit volgen (en welke letselschadeprofessional doet dat niet?), weten natuurlijk meteen dat “Idioot!” refereert aan een recente hartenkreet van Kinderombudsman Marc Dullaert. Dullaert vindt het “idioot” dat asielkinderen die onder rijks toezicht staan wel, en asielkinderen die onder toezicht van een gemeente staan niet in aanmerking komen voor een kinderpardon. Dullaert kijkt in volstrekt vergelijkbare situaties liever naar de strekking van de norm, dan naar rechtlijnige interpretatie en toepassing van regelgeving. Veel burgemeesters delen de visie van Dullaert. Het is best verfrissend, dat doorgaans voorzichtig politiek jargon eens werd afgewisseld met een duidelijke en oprechte reclamatie van de ambtenaren in functie.

There is trouble with the maples, (And they’re quite convinced they’re right)

They say the oaks are just too lofty: ”they grab up all the light”

But the oaks can’t help their feelings, because they like the way they’re made

And they wonder why the maples can’t be happy in their shade.

Ook binnen de verzekeringsbranche is er bij tijd en wijle het nodige te doen over idiote wet- en regelgeving. Zo heeft het invoeren van het provisieverbod op complexe verzekeringsproducten er flink ingehakt bij de beroepsgroep van het intermediair. Nu, slechts anderhalf jaar na invoering, stelt minister Dijsselbloem echter al voor om vanaf 2015 de eerste uitzonderingsgevallen toe te staan. Dat leidt -binnen de getroffen branche logischerwijze tot de nodige ophef, onder meer het Assurantie Magazine (AM) van mei 2014 gaat hier uitvoerig op in. Het is een ophef die doet denken aan de commotie -binnen dezelfde beroepsgroep, rond de doorgeschoten wettelijke vakbekwaamheidssysteem in het kader van de Wft. Bij het vaststellen van die regelgeving is onvoldoende oog geweest voor een juiste balans tussen het doel van die regels en het maatschappelijk belang dat ermee gediend is. Ook hierover zijn harde woorden uit hetzelfde idioom als “idioot” gebezigd: “waanzin, bizar, geldverslindend en slecht”; lees het goed gefundeerde betoog: “Een protest tegen de waanzin” van Dik van Velzen, gerenommeerde en gewaardeerde opleidingsman pur sang in onze branche, in AM mei 2013 er nog maar eens op na. Het had praktisch allemaal zoveel beter kunnen worden uitgewerkt …

Natuurlijk is idioot gedrag niet exclusief voorbehouden aan de politiek en het bedrijfsleven. Idiote trekjes hadden ook de ontwikkelingen rond de songfestivalinzending van The Common Linnets.
De publieke opinie had eerst geen goed woord over voor het lied en de uitvoering ervan door Ilse de Lange en Waylon. De regels voor de Nationale competitie moesten maar gauw weer worden aangescherpt, want als dit soort idiote en eigenzinnige potsenmakers ruim baan kreeg, zou het nooit meer tot iets goed gaan leiden voor wat betreft de Nederlandse deelname aan het Eurovisie Songfestival! De rasartiesten bewezen echter dat door een vast geloof in de kracht van de compositie en hun eigen talent, veel meer mogelijk is dan op het eerste oog en oor soms lijkt. Een slimme presentatie, mooie ‘visuals’ en een vlekkeloze uitvoering op de momenten dat het erop aan kwam, deed zijn constructieve werk. Na het winnen van de halve finale keek heel Nederland plots met een 180 graden gedraaide blik naar “onze” inzending. Nationale trots en euforische gekte barstten los, al helemaal na het behalen van de tweede plaats in de grote finale. Plots was iedereen Trots. Huldiging op Schiphol. Cd uitverkocht … Hoe buigbaar de perceptie!

There is trouble in the forest

And the creatures all have fled

As the maples scream “Oppression!”

And the oaks just shake their heads

Het fijne van idioot is, zo merk ik tijdens het schrijven van dit stukje, dat je zoveel dingen idioot mag vinden: Kersverse staatssecretaris Eric Derk Wiebes wil het belastingstelsel omgooien, omdat het in een relatief korte tijdsspanne van tien jaar volledig onbeheersbaar is geworden. Met als bekendste voorbeeld het complexe toeslagenstelsel, dat “de kansen op fouten en fraude enorm vergroot”;

Oost-Brabant is na jaren van fileleed en wegwerkzaamheden op de A2 dolblij dat het verkeer nu vlot doorstroomt over drie rijstroken. Maar strikte toepassing van Europese regelgeving kan ervoor zorgen dat het besluit tot de aanleg van de wegverbreding moet worden teruggedraaid. Natuurlijk kunnen we die extra strook asfalt niet zomaar even oprollen. Niet getreurd, in het uiterste geval kruisen we die rijstrook af en mag het verkeer op de resterende twee stroken aansluiten in de file. Gevalletje kapitaalvernietiging. “Kedeng kedeng, toet toet!”: Guus Meeuwis eat your heart out!

“Et cetera et cetera et cetera” zei de koning van Siam lang geleden al …

Gelukkig hebben wij, letselschadeprofessionals, altijd nog de “Safe Haven” van ons eigen vakgebied om veilig in weg te kunnen vluchten voor alle idiote zaken die zich in de boze buitenwereld afspelen. Wanneer wij over en weer functioneren binnen het veilige raamwerk van onze eigen Gedragscode Behandeling Letselschade, lossen we het samen wel op, zonder ambtenarij of verzanding in formele regeltjes …

Natuurlijk, als we heel goed zoeken, dan valt er zelfs binnen ons mooie vakgebied wel eens een uitzondering te vinden die de regel bevestigd. Rb. Amsterdam 7 mei 2014, C/131545894/HA ZA 13-766. Oorlogje tussen een WAM- en een SVI-verzekeraar. SVI verzekeraar regelde de ongevalgerelateerde schade, in een casus waarin het vaststellen van (medisch en juridisch) causaal verband bij medisch niet objectiveerbare klachten centraal stond. schadebehandeling met de benadeelde partij is verlopen volgens het stappenplan van de Gedragscode Behandeling Letselschade (GBL), zo valt in het vonnis te lezen. Bij de verhaalsactie van de SVI-verzekeraar op de WAM-verzekeraar wordt de discussie nog eens dunnetjes over gedaan. Natuurlijk, dat mag allemaal, in ons vak. Echter, beide verzekeringen dekken dezelfde causale schade. Is het misschien praktisch gesproken een goed idee, dat er reeds in een vroeg stadium van de schadebehandeling (en al helemaal op het moment dat de causale knelpunten nijpend worden), een goede afstemming plaatsvindt tussen de dossierbehandelaren bij de SVI- en de WAM-verzekeraar? Zou dat niet heel veel onnodige discussie, ergernis, onduidelijkheid, de daarmee gepaard gaande oplopende transactiekosten en meer denkbaar “idioot” dubbel werk kunnen voorkomen? Waarbij binnen de Wet van de Grote Getallen waarmee wij allemaal werken, niet onvermeld mag blijven, dat een collega die tien meter verderop aan het werk is, zomaar de door u in dit individuele dossier in de strijd geworpen argumenten in het voordeel van het door U in genomen standpunt, doodleuk aan het betwisten is in een ander dossier met een andere (of denkbaar zelfs: dezelfde!) verzekeraar, maar waarin de positie van uw maatschappij precies omgekeerd is als in uw dossier. Valt zoiets binnen de volumes waarmee wij allen werken niet beter te structureren, is een idiote gedachte die mij bij het lezen van dit soort gerechtelijke uitspraken soms te binnen schiet?

Genoeg gepalaver nu (denkt mijn gewaardeerde collega in de PIV Redactieraad Aernout Santen, als hij bij deze alinea van dit ’redactioneel’ is aanbeland) en dat is niet zo’n idiote gedachte van hem. Resteert mij u te attenderen op de inhoud van dit PIV-Bulletin. Na lezing van de bijdragen van Meelker, Vermaat en Nacinovic – over de Gedragscode Persoonlijk Onderzoek, en de Vermogenstoets/Regeerakkoord bij Wmo/AWBZ en de WWB – mag u iets meer of minder idioot vinden over formele regels en de toepassing daarvan. Ook het verslag van de Cunningham Masterclass 2014 refereert hier onder meer aan. Zeker niet idioot is het succes van de fietstocht voor een goed doel, waarvoor Theo Kremer het startschot mocht geven!

Zullen wij, trotse professionals, in de dagelijkse uitoefening van ons mooie vak met elkaar afspreken dat we gewoon oog blijven houden voor die enkele uitzondering waarin het eens mis dreigt te lopen? Wat natuurlijk alleen maar wordt veroorzaakt door allemaal idiote bemoeienissen en regeltjes die buiten ons om zijn vastgesteld. Aan het bestaan daarvan kunnen wij weinig doen, daar hadden wij immers geen invloed op. Maar tijdens de toepassing handelen we dan gewoon volgens het adagium “beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald”. Zoiets? Of is dat een idioot idee?

Armand Blondeel, voorzitter Redactieraad PIV-Bulletin

So the maples formed a union, and demanded equal rights

“The oaks are just too greedy: we will make them give us light!”

 Now there’s no more oak oppression, for they passed a noble law

And the trees are all kept equal by Hatchet, Axe, and Saw.

Rush: Exit… Stage left! The Trees