Van de redactie …
Van de redactie … Het leek weer eens niet eenvoudig om een voorwoord te schrijven bij de uiteenlopende stukken die in het voorliggend PIV-Bulletin aan u worden gepresenteerd. Een bijdrage van Natascha Jansen over het no cure no pay–experiment van de orde van advocaten, een bijdrage van Laurien Dufour en Eline Palmen over de invloed […]
Het leek weer eens niet eenvoudig om een voorwoord te schrijven bij de uiteenlopende stukken die in het voorliggend PIV-Bulletin aan u worden gepresenteerd. Een bijdrage van Natascha Jansen over het no cure no pay–experiment van de orde van advocaten, een bijdrage van Laurien Dufour en Eline Palmen over de invloed van sociaal economische ontwikkelingen op de begroting van de schade door verlies van arbeids-vermogen, en een artikel van de hand van Jørgen Simons over het PIV stappenplan implementatie medisch traject. Maak daar maar eens wat lichte scherts over in een hoofdredactioneel.
Neen, serieuze kwesties. En dus restte mij niets dan me te buiten te gaan aan de afkorting WIMP. En als die beslissing eenmaal genomen is, dan volgt de rest vanzelf.
Iedereen die kan googelen weet dat ‘Wimp’ maar een paar dingen kan betekenen: een ‘Weakly Interacting Massive Particle’, de ‘Werkgroep Implementatie Medische Paragraaf’, of ‘a physical or emotional weakling; someone who lacks courage’. Het internet leert ons nog dat de term ook is gemunt door Rush Limbaugh in de zin van a Women-Influenced Male Person. “Tim was often called a wimp by the other boys in class because he was smaller than they were.”
Zoek je verder op het internet naar wat zo’n Weakly Interacting Massive Particle nou is, dan springt een aantal karakteristieken van de Wimp als natuurkundig fenomeen in het oog: Wikipedia leert daarover: “De deeltjes hebben een geringe wisselwerking omdat ze niet door de sterke kernkracht of de elektromagnetische kracht worden beïnvloed. Hun wisselwerking met normale materie (elektronen, protonen en neutronen) vindt alleen via de zwaartekracht plaats. Dit doet hen gelijken op neutronen zij het dan dat hun massa veel groter is waardoor ze ook trager zijn. Alhoewel het bestaan van WIMPs zuiver hypothetisch is, zouden zij een aantal astronomische en kosmologische problemen in verband met donkere materie oplossen.”
En dan valt alles opeens op zijn plaats. De Wimp is een beetje raar. Hij is fysiek of emotioneel niet in orde, en niet al te dapper. De Wimp heeft een geringe wisselwerking met zijn omgeving. De Wimp wordt niet door gebruikelijke krachten beïnvloed. Wisselwerking vindt alleen plaats via de meest bekende aller krachten (u weet wel). De Wimp is traag. De Wimp kan problemen van donkere materie oplossen. De Wimp denkt in oplossingen van astronomische aard.
Herkent u ‘m? De Wimp is dus die vervelende professionele tegenpartij die u helaas met regelmaat tegenkomt. Hij denkt van u hetzelfde. Kom er maar voor uit, de Wimp, dat bent u zelf.
Dat geconstateerd hebbende denk ik dat het met de Werkgroep Implementatie dus wel goed zal komen; we hebben het in ons. Hoe het nu zit met de begroting van schade door verlies van arbeidsvermogen, en of de Wimp het wel voor elkaar krijgt op no cure no pay basis, dat moet u zelf maar lezen. Kunt u heus wel …
Aernout Santen, lid Redactieraad PIV-Bulletin