RB: 185 WVW, elektrische auto rijdt over voet pakketbezorger, geen overmacht, eigen schuld voetganger en billijkheidscorrectie, verzekeraar van automobilist voor 65% aansprakelijk.

ECLI:NL:RBROT:2022:7597

Instantie                         Rechtbank Rotterdam

Datum uitspraak            14-09-2022

Datum publicatie            15-09-2022

Zaaknummer                  C/10/6380/80 / HA RK 22-483

Rechtsgebieden             Verbintenissenrecht

Bijzondere kenmerken   Beschikking

Inhoudsindicatie             Deelgeschil letselschade Art. 185 WVW Elektrische auto rijdt over voet pakketbezorger die vanachter een geparkeerde vrachtauto zijn voet op de rijbaan zet. Geen overmacht. Eigen schuld en billijkheidscorrectie.

Vindplaatsen                   Rechtspraak.nl

Verrijkte uitspraak

Uitspraak

beschikking

RECHTBANK ROTTERDAM

Team handel en haven

zaaknummer / rekestnummer: C/10/638080 / HA RK 22-483

Beschikking van 14 september 2022

in de zaak van

[verzoeker] ,

wonende te [woonplaats] ,

verzoeker,

advocaat mr. M. Ciftci te Rotterdam,

tegen

de naamloze vennootschap

ALLIANZ BENELUX N.V.,

gevestigd te Rotterdam,

verweerster,

advocaat mr. M.R. Lauxtermann te Amsterdam.

Partijen zullen hierna worden aangeduid als [verzoeker] en Allianz.

1.De procedure

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• –

het verzoekschrift met 8 producties,

• –

het verweerschrift met 5 producties,

• –

de mondelinge behandeling op 18 augustus 2022.

2.De feiten

2.1.

Op 15 februari 2019 is [verzoeker] als voetganger een verkeersongeval overkomen. Daarbij is een personenauto, die werd bestuurd door mevrouw [persoon A] , over de rechtervoet van [verzoeker] gereden (verder: het ongeval). [verzoeker] liep daardoor letsel aan zijn rechtervoet op.

2.2.

De bij het ongeval betrokken personenauto is ingevolge de bepalingen van de Wet aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen (WAM) bij Allianz verzekerd.

2.3.

Het ongeval vond plaats op de Rondo te Sliedrecht omstreeks 09:13 uur. [verzoeker] was toen daar aan het werk als ZZP’er. Hij bezorgde pakketten en had zijn bestelbus langs de weg tot stilstand gebracht, deels op de weghelft die is bestemd voor het hem tegemoetkomende verkeer en deels op aldaar aanwezige parkeervakken. Voor zijn bestelbus stond een vrachtwagen van ASVZ (verder: de vrachtwagen). Die vrachtwagen was breder dan de bestelbus van [verzoeker] en stond op een groter deel van de weghelft voor het tegemoetkomende verkeer. Aan de overzijde van de weg stonden ter hoogte van die vrachtwagen en bestelbus achter elkaar geparkeerde auto’s in aldaar gelegen parkeervakken. De verzekerde van Allianz is vanuit de tegenovergestelde richting de vrachtwagen genaderd en is deze gepasseerd over de voor haar linker weghelft. Zij reed in een elektrische auto. [verzoeker] is vanachter de vrachtwagen met zijn rechtervoet op de rijbaan gestapt en de verzekerde van Allianz is met het rechtervoorwiel van haar auto over die voet gereden.

2.4.

Kort na het ongeval is de politie ter plaatse gekomen. Door de politie eenheid Rotterdam is een registratieformulier met registratienummer [registratienummer] opgemaakt, waarin de verzekerde van Allianz is aangeduid als betrokkenen 1 en [verzoeker] als betrokkene 2. Dit registratieformulier vermeldt – voor zover hier van

belang – :

“[…]

Datum : 15-02-2019

Omstreeks : 09.13

[…]

Omstandigheden

Bebouwde kom : Binnen de bebouwde kom

Maximum snelheid :30 km/h

[…]

Toedracht

[…]

Ter plaatse sprake wij met betrokkenen.

[…]

Aanrijding had plaatsgevonden op de Rondo thv huisnummer [huisnummer] in Sliedrecht.

Betrokkene 1 kwam aangereden op de Rondo, komende uit de richting van de Landinistraat en gaande in de richting van de Scarlattistraat.

1 reed hierbij stapvoets daar er een vrachtauto van het ASVZ stilstond in de straat. 1 passeerde de vrachtauto aan de linkerzijde. Bij het passeren van de vrachtwagen hoorde 1 ineens een harde schreeuw waarna 1 direct gestopt is. Het bleek dat 2 achter de vrachtauto langs de straat over stak met enkele pakketjes in zijn handen. De voet van 2 kwam onder het rollende rechter voorwiel van 1 terecht. Hierbij raakte 2 gewond aan zijn rechtervoet.

[…]”

2.5.

Op verzoek van Allianz heeft haar verzekerde een ‘Vragenformulier Artikel 185 Wegenverkeerswet’ ingevuld. Hierin heeft zij op de vraag “Heeft u de tegenpartij opgemerkt? Zo nee, waarom niet?” – voor zover hier van belang – geantwoord:

“Nee, de pakketbezorger van post.nl stond achter een geparkeerde vrachtwagen. […] De doorgang was vrij smal. Ik reed stapvoets de vrachtwagen voorbij. De bezorger heb ik niet gezien. […]”

Verder heeft zij dit formulier voorzien van de volgende situatietekening:

2.6.

Op verzoek van [verzoeker] heeft de rechtbank Rotterdam een voorlopig getuigenverhoor gelast. In het kader daarvan zijn op 26 februari 2021 [verzoeker] , mevrouw [persoon B] en de heer [persoon C] als getuigen gehoord. Op 2 juli 2021 is [persoon A] in contra-enquête als getuige gehoord. Daarbij is – voor zover hier van belang – verklaard:

door [verzoeker]:

“[…] Ik moest in die straat een pakket afleveren en heb mijn bus achter de vrachtwagen geparkeerd. Door de vrachtwagen kon ik de weg moeilijk zien. Ik heb naar rechts gekeken. Naar links zag ik de weg niet en moest ik naar voren stappen. Toen ik mijn voet op de weg zette, voelde ik de auto over mijn voet rijden. De auto heeft op mijn voet geremd. Voordat ik mijn voet op de weg zette, stond ik met het pakket tussen de vrachtwagen en de bus in. Aan de overkant van de weg was mevrouw [persoon B] voor haar deur. Ik wilde het pakket aan haar geven. […] Ik ben niet plotseling de weg opgelopen. De vrachtwagen en mijn bus stonden achter elkaar geparkeerd. Mijn bus is iets smaller dan de vrachtwagen, waardoor de vrachtwagen meer dan mijn bus op de weg stond. […]”

door [persoon B] :

“[…] Op de weg stonden al geparkeerd het PostNL busje van [verzoeker] en een busje van ASVZ, die medicijnen leverde voor de apotheek aan de overkant. Ik ben […] schuin de straat overgestoken naar mijn huis. Ik zag toen [verzoeker] staan. Hij is een bekende postbezorger in de hele wijk. [verzoeker] zei mij dat hij een pakketje had voor onze buren. Hij vroeg of hij dat aan mij mocht geven. Ik had haast en al pratend heb ik de deur van mijn huis geopend. [verzoeker] stond met het pakketje tussen de twee busjes. Op het moment dat ik mijn deur wilde openen en dus met mijn rug naar [verzoeker] toestond, hoorde ik ineens een klap en ook een kreet. […] Het ging allemaal in een fractie van een seconde. Toen ik mij omdraaide stond daar ineens de auto van de mevrouw die [verzoeker] had aangereden. […] Ik heb de auto helemaal niet gehoord, die was geruisloos. Het ging heel snel. […]”

door [persoon C]:

“[…] ik heb mijn auto geparkeerd schuin tegenover onze woning in een parkeervak met de neus naar de weg toe. Mijn vrouw stapte uit en liep naar de voordeur van onze woning. Ik zag dat zij met iemand aan het praten was, maar ik kon niet zien met wie. Er stond een busje van ASVZ voor. Links naast mij stond een Mercedes geparkeerd. Daar stapte een vrouw in. […] De Mercedes ging links om het busje van ASVZ heen en reed over de linker weghelft. Plotseling stopte ze. […]. Aan het gezicht van mijn vrouw aan de overkant kon ik zien dat er wat aan de hand was. […]”

door [persoon A] :

“[…] Ik moest nog een brief posten en reed daarvoor de betreffende straat in. Ik heb mijn auto op de weg geparkeerd en heb de brief gepost. Voor mij op de weg stond een vrachtwagen van ASVZ te lossen bij de apotheek. Daardoor was er een vrij smalle opening om erlangs te rijden. Ik wilde eerst achteruit rijden om de volgende straat te pakken. Er stond echter inmiddels een auto achter mij en daarom ben ik toch rechtdoor langs de vrachtwagen gereden. Ik reed stapvoets want de opening was vrij smal. Ik was bang om mijn spiegels te beschadigen. Ik ben opgetrokken toen ik dacht dat er voldoende ruimte was. Ineens stapte de postbode achter de vrachtwagen […] de weg op. Ik had hem niet gezien en hij mij ook niet. Hij zal mij ook niet gehoord hebben, want ik heb een elektrische auto. Ik trapte meteen op de rem en kwam op zijn voet tot stilstand. […]

[…] Ik had in ieder geval aan beide kanten circa tien centimeter over. […]

Op vragen van mr. Ciftci antwoord ik als volgt. […] De vrachtwagen […] was aan het laden en lossen. Ik kon niet zien of er achter de vrachtwagen iets was. Ik was geconcentreerd op de breedte van het wegdek en ik heb de postbode niet gezien. Vlak voor de vrachtwagen heb ik nog even stilgestaan om te kijken of er voldoende ruimte was. […]”

3Het geschil

3.1.

[verzoeker] verzoekt – samengevat – voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

1. voor recht te verklaren dat Allianz jegens [verzoeker] volledig, of voor een ander door de rechtbank in goede justitie te bepalen percentage, aansprakelijk is voor de schade voortvloeiend uit het ongeval,
2. de kosten ex artikel 1019aa Rv te begroten op € 4.758,00, te vermeerderen met het door [verzoeker] betaalde griffierecht, dan wel een ander door de rechtbank in goede justitie te bepalen bedrag, en Allianz te veroordelen tot betaling van dat bedrag [verzoeker] .

3.2.

Allianz voert verweer en concludeert tot afwijzing van de verzochte verklaring voor recht en veroordeling in de kosten, alsmede tot begroting van de kosten van het deelgeschil aan de zijde van [verzoeker] op een lager bedrag dan door [verzoeker] is verzocht.

4.De beoordeling

4.1.

Kern van het geschil is of Allianz aansprakelijk is voor de gevolgen van het [verzoeker] overkomen ongeval en, daaruit voortvloeiend, welke vergoedingsplicht op Allianz rust.

4.2.

Een oordeel over dit geschilpunt kan een bijdrage leveren aan het vlot trekken van de onderhandelingen die uiteindelijk zouden kunnen leiden tot een vaststellingsovereenkomst. De zaak is daarom geschikt voor behandeling als deelgeschil als bedoeld in artikel 1019w Rv. Dat staat op zich tussen partijen ook niet ter discussie.

4.3.

Over de toedracht van het ongeval zijn partijen het in hoofdlijnen eens. Geen van partijen heeft kenbaar gemaakt nog nader bewijs ter zake van de toedracht te willen leveren. Daarom dient te worden beslist op grond van de thans beschikbare feiten over de toedracht van het ongeval.

4.4.

Allianz doet primair een beroep op overmacht. Zij stelt dat haar verzekerde geen verkeersfout heeft gemaakt, nu zij met de laagst mogelijke snelheid, althans stapvoets reed en [verzoeker] niet heeft gezien en ook niet heeft kunnen of moeten zien. Zij behoefde in redelijkheid geen rekening te houden met de mogelijkheid dat direct van achter de geparkeerd staande vrachtwagen zich een voetganger zodanig op de rijbaan zou begeven dat zij vrijwel op hetzelfde moment met haar rechtervoorwiel over de voet van die voetganger zou rijden.

Subsidiair doet Allianz een beroep op eigen schuld. [verzoeker] heeft volgens haar een ernstige verkeersfout begaan door de personenauto geen voorrang te verlenen. Dat aan [verzoeker] te maken verwijt dient zwaarder te wegen dan een aan de verzekerde van Allianz te maken verwijt, zodat de vergoedingsplicht van Allianz tot 50% beperkt dient te blijven.

4.5.

[verzoeker] betwist dat er sprake is van overmacht. Hij voert daartoe aan dat de verzekerde van Allianz rekening had dienen te houden met de mogelijkheid van verkeer achter de vrachtwagen en dat uit haar getuigenverklaring blijkt dat zij dat niet deed. Haar aandacht lag op de smalle weg en de spiegels van haar auto. Hoe hard de verzekerde van Allianz exact reed is niet bekend, maar zij reed voor die situatie kennelijk niet langzaam en voorzichtig genoeg.

Verder betwist [verzoeker] dat er sprake is van eigen schuld aan zijn zijde. Hij is niet de weg opgelopen zonder te kijken, maar kon door de vrachtwagen de weg aan zijn linkerzijde niet zien en moest daarvoor naar voren stappen. Voor het geval wel sprake is van eigen schuld aan zijn zijde, stelt hij dat de billijkheidscorrectie in zijn voordeel dient te worden toegepast vanwege het letsel, de herstelduur en zijn leeftijd.

Wettelijk kader

4.6.

Bij het ongeval waren een motorrijtuig en een voetganger betrokken. In deze situatie geldt artikel 185 lid 1 WVW. Dit artikel bepaalt dat, wanneer een motorrijtuig dat op de weg rijdt betrokken is bij een verkeersongeval waardoor schade wordt toegebracht aan een niet door dat motorrijtuig vervoerd persoon, de eigenaar van het motorrijtuig verplicht is om die schade te vergoeden, tenzij aannemelijk is dat het ongeval is te wijten aan overmacht.

4.7.

Wanneer de eigenaar van het motorrijtuig op grond van het hiervoor genoemde artikel aansprakelijk is (omdat hij zich niet op overmacht kan beroepen), maar er wel een fout van de voetganger is, zonder dat sprake is van opzet of aan opzet grenzende roekeloosheid, geldt op grond van de in de jurisprudentie ontwikkelde 50%-regel dat de billijkheid bij de verdeling van de schade over de betrokkenen eist dat ten minste 50% van de schade ten laste van de eigenaar van het motorrijtuig wordt gebracht. Dit brengt mee dat deze eigenaar in ieder geval aansprakelijk is voor de helft van de schade van de voetganger. Voor de andere helft is in beginsel beslissend in hoeverre de – foutieve – gedragingen van de eigenaar en de voetganger tot de schade hebben bijgedragen. Nagegaan zal moeten worden of wellicht naar de maatstaven van artikel 6:101 BW meer dan 50% van de schade ten laste van de automobilist moet worden gebracht, hetzij omdat zijn gedragingen in verhouding tot die van de voetganger voor meer dan 50% tot de schade hebben bijgedragen, hetzij omdat de in artikel 6:101 lid 1 BW bedoelde billijkheid, in het licht van alle omstandigheden van het geval, een zodanige verdeling eist dan wel eist dat de schade geheel ten laste van de automobilist komt.

Overmacht?

4.8.

Voorop dient te worden gesteld dat, zoals volgt uit bestendige jurisprudentie, het begrip overmacht in verband met het gevaar dat het verkeer met motorrijtuigen op de openbare weg voor anderen oplevert, strikt moet worden uitgelegd. Het beroep op overmacht gaat slechts op als Allianz aannemelijk maakt dat aan haar verzekerde ter zake van de wijze waarop zij aan het verkeer heeft deelgenomen, voor zover van belang voor de veroorzaking van het ongeval, rechtens geen enkel verwijt kan worden gemaakt. Daarbij zijn eventuele fouten van andere weggebruikers – waaronder begrepen die van [verzoeker] – alleen van belang, indien deze voor de verzekerde van Allianz zo onwaarschijnlijk waren dat zij bij het bepalen van haar verkeersgedrag met die mogelijkheid naar redelijkheid geen rekening behoefde te houden.

4.9.

De rechtbank is van oordeel dat er geen sprake is van overmacht. De verzekerde van Allianz heeft geen rekening gehouden met de mogelijkheid dat er vanachter de vrachtwagen een persoon de rijbaan op zou stappen, terwijl zij daar in de gegeven omstandigheden in redelijkheid wel bedacht op had dienen te zijn. De rechtbank licht dit toe als volgt.

4.10.

Naar de verzekerde van Allianz zelf heeft verklaard, was de vrachtwagen aan het laden en lossen. Dat bracht reeds mee dat zij bedacht diende te zijn op een voetganger achter de vrachtwagen. Ook staat vast dat de verzekerde van Allianz de vrachtauto met haar personenauto over de voor haar linker weghelft passeerde. Uit algemene ervaringsregels volgt dat zij vanaf haar bestuurderspositie de bestelbus van [verzoeker] heeft moeten kunnen zien vóórdat zij de achterzijde van de vrachtwagen was genaderd. De aanwezigheid van die bestelbus, die daar duidelijk ook stond voor korte duur en waar dus ook iemand uitgestapt kon zijn, gaf een extra reden om bedacht te zijn op een voetganger die vanachter de vrachtwagen wilde oversteken.

4.11.

Niet aannemelijk is dat de verzekerde van Allianz met de laagst mogelijke snelheid reed, zoals Allianz stelt. De verzekerde van Allianz heeft zelf als getuige verklaard dat zij stapvoets reed en dat zij is opgetrokken toen zij dacht dat zij voldoende ruimte had. Aangenomen moet worden dat zij optrok vlak voordat zij over de voet van [verzoeker] reed. Immers, zij heeft eveneens verklaard dat zij (daarna, waarmee zij doelt op het optrekken) heeft geremd en op de voet van [verzoeker] tot stilstand kwam. De politie heeft weliswaar in haar proces-verbaal genoteerd dat de voet van [verzoeker] onder “het rollende rechter voorwiel kwam” maar uit deze notitie kan niet de conclusie worden getrokken, zoals Allianz betoogt, dat de verzekerde van Allianz met de laagst mogelijke snelheid reed.

4.12.

Uit de verklaring van de verzekerde van Allianz kan verder worden afgeleid dat zij bij het passeren van de vrachtwagen bang was om haar spiegels te beschadigen en dat zij was geconcentreerd op de breedte van het wegdek. Uit haar verklaring volgt op geen enkele wijze dat zij aandacht heeft gehad voor wat zich voor haar auto afspeelde en dus ook niet dat zij rekening heeft gehouden met voetgangers of andere verkeersdeelnemers die (al dan niet achter de vrachtwagen) konden oversteken.

4.13.

Het van achter de vrachtwagen de rijbaan opstappen, is naar het oordeel van de rechtbank niet een zo onwaarschijnlijke gedraging van een voetganger dat de verzekerde van Allianz daar in redelijkheid geen rekening mee behoefde te houden. Van de verzekerde van Allianz mocht daarom worden verwacht dat zij rekening hield met die mogelijkheid en daarop anticipeerde. Zij had daarop op verschillende manieren kunnen anticiperen. Zo had zij, ook nadat ze niet meer bang was voor het beschadigen van haar spiegels, met dezelfde snelheid kunnen blijven rijden of zelfs nog wat langzamer kunnen gaan rijden. Zij had stil kunnen gaan staan op het moment dat zij de achterzijde van de vrachtwagen bereikte. Ook had zij bijvoorbeeld kunnen toeteren om personen die zich eventueel achter de vrachtwagen bevonden op haar aanwezigheid opmerkzaam te maken. Daarvoor was te meer plaats omdat de verzekerde in een elektrische auto reed, waardoor – zoals uit haar getuigenverklaring en andere getuigenverklaringen volgt – [verzoeker] haar niet hoorde aankomen.

4.14.

Dit alles leidt er toe dat overmacht aan de zijde van de verzekerde van Allianz bij het ontstaan van het ongeval niet kan worden aangenomen.

Toepassing 50%-regel

4.15.

Nu het beroep van Allianz op overmacht wordt verworpen en geen beroep is gedaan op opzet of aan opzet grenzende roekeloosheid van [verzoeker] is de verzekerde van Allianz (en daarmee Allianz) op grond van artikel 185 WVW aansprakelijk voor de gevolgen van het ongeval en is de 50%-regel in dit geval van toepassing. [verzoeker] kan dus aanspraak maken op vergoeding van in ieder geval 50% van de schade die hij als gevolg van het ongeval heeft geleden. Zoals volgt uit het hiervoor beschreven wettelijk kader dient nu beoordeeld te worden of naar de maatstaven van artikel 6:101 BW meer dan 50% van de schade ten laste van de verzekerde van Allianz moet worden gebracht. Hierbij merkt de rechtbank op dat de gevaren die inherent zijn aan het desbetreffende motorvoertuig, zoals massa en remweg, reeds zijn verdisconteerd in de 50%-regel en deze gevaren in het kader van de toepassing van de billijkheidscorrectie op het resterende gedeelte niet nogmaals mogen worden meegewogen (HR 24 december 1993, NJ 1995, 236).

Eigen schuld

4.16.

[verzoeker] heeft zijn rechtervoet voorbij de vrachtwagen op de rijbaan gezet zonder dat hij zich er blijkbaar voldoende van had vergewist dat er van de zijde van de vrachtwagen (zijn linkerzijde) geen verkeer aankwam. Hij heeft daarmee, in strijd met zijn verplichting ex artikel 5 WVW, het verkeer – de verzekerde van Allianz – gehinderd en de kans op een aanrijding in het leven geroepen. Dat [verzoeker] dit – zoals hij heeft verklaard – deed om te kunnen zien of de weg aan die zijde vrij was, doet er niet aan af dat hem ter zake een verwijt treft. Immers, [verzoeker] had ook zicht op het deel van de weg naast de vrachtwagen kunnen verkrijgen door om de vrachtwagen heen te buigen zonder zijn voet naar voren te steken of door over te steken op een punt dat verder van de vrachtwagen af was gelegen zodat zijn zicht op de straat beter was geweest.

Indien [verzoeker] met zijn stelling dat het ongeval plaatsvond op een woonerf heeft bedoeld een beroep te doen op het recht op voorrang van voetgangers op een woonerf, faalt dat beroep omdat er geen sprake was van een woonerf. Dit blijkt genoegzaam uit het registratieformulier van de politie waarin staat dat ter plaatse van het ongeval een maximum snelheid van 30 km/u geldt. De maximale snelheid op een woonerf is 15 km/u.

4.17.

[verzoeker] heeft door voormelde verwijtbare gedraging in causale zin aan het ongeval bijgedragen. Die bijdrage is in belang gelijk aan de bijdrage van de verkeersfout van de verzekerde van Allianz.

4.18.

De billijkheidscorrectie vereist echter, in het kader van art. 6:101 BW, dat de schade niet slechts voor 50%, maar voor 65% voor rekening van Allianz komt. Dit omdat de verwijtbaarheid aan de zijde van de verzekerde van Allianz naar het oordeel van de rechtbank groter is dan de verwijtbaarheid aan de zijde van [verzoeker] . Immers, [verzoeker] heeft rekening gehouden met de mogelijke aanwezigheid van een auto en om de vrachtwagen heen gekeken of er een auto aan kwam. De verzekerde van Allianz heeft daarentegen – terwijl daar wel reden voor was – geen rekening gehouden met een voetganger. Toen zij dacht dat er voldoende ruimte voor haar spiegels was, is ze zelfs opgetrokken en heeft zij dus haar snelheid vermeerderd. Dit, ondanks het feit dat zij wist dat haar elektrische auto (bij lage snelheid) niet te horen is. Voor een verdergaande correctie in verband met het letsel, de herstelduur of de leeftijd van [verzoeker] is, in het licht van zijn stelling dat hij door het ongeval (slechts) enkele weken niet heeft kunnen werken, geen aanleiding.

4.19.

Per saldo is de rechtbank daarom van oordeel dat toepassing van artikel 6:101 BW ertoe lijdt dat 65% van de schade voor rekening van Allianz komt. De gevorderde verklaring voor recht zal daarom tot dat percentage worden toegewezen.

De kosten van het deelgeschil

4.20.

Op grond van artikel 1019aa Rv dient in beginsel begroting plaats te vinden van de kosten bij de behandeling van het verzoek aan de zijde van de persoon die schade door dood of letsel lijdt. Hierbij dient de dubbele redelijkheidstoets gehanteerd te worden. Dit betekent dat indien een deelgeschilprocedure volstrekt onnodig of onterecht is ingesteld, de kosten daarvan niet voor vergoeding in aanmerking komen. Uit het vorenstaande volgt reeds dat het laatste niet aan de orde is.

4.21.

Volgens opgave van [verzoeker] heeft zijn advocaat 15 uur aan het deelgeschil besteed en bedraagt het door mr. Ciftci gehanteerde uurtarief € 245,00, te vermeerderen met 7% kantoorkosten en 21% btw (€ 317,20 alles inclusief). Allianz betwist de redelijkheid van die tijdsbesteding en dat uurtarief en voert aan dat die gelet op de eenvoud van het geschil bovenmatig zijn.

4.22.

Het door mr. Ciftci gehanteerde uurtarief komt de rechtbank, ook wanneer rekening wordt gehouden met de betrekkelijke eenvoud van het deelgeschil, niet bovenmatig voor. Dit is anders voor de 15 uur die volgens de opgave aan het deelgeschil is besteed. De rechtbank zal het aantal geclaimde uren matigen tot 12 uur, waarvan 7 uur voor het opstellen van het verzoekschrift, inclusief dossier- en literatuurstudie en voorbespreking met cliënt, 4 uur voor de mondelinge behandeling en de voorbereiding daarvan en de reistijd, en 1 uur voor diverse correspondentie met cliënt en derden. Daarbij neemt de rechtbank in aanmerking dat de mondelinge behandeling 1,5 uur heeft geduurd, dat [verzoeker] daarbij niet aanwezig was, dat mr. Ciftci ter zitting slechts beknopte aantekeningen heeft gehanteerd die niet overgelegd zijn, en dat er geen proces-verbaal is opgemaakt van de zitting en studie en bespreking daarvan dus niet nodig is geweest. Inclusief kantoorkosten en btw komen de gemaakte kosten daarmee op (12 x € 317,20 =) € 3.806,40, te vermeerderen met het door [verzoeker] betaalde griffierecht van € 314,00. De kosten van het deelgeschil aan de zijde van [verzoeker] worden daarom begroot op € 4.120,40.

4.23.

Aangezien Allianz aansprakelijk is voor de schade, zal zij, nu hierom door [verzoeker] is verzocht, worden veroordeeld tot betaling van de onderhavige kosten. Ook deze verplichting dient echter gelet op het percentage eigen schuld met 35% te worden verminderd. Allianz wordt daarom veroordeeld tot het betalen van € 2.678,26.

5.De beslissing

De rechtbank

verklaart voor recht dat Alllianz jegens [verzoeker] voor 65% aansprakelijk is voor de schade voortvloeiend uit het ongeval dat op 15 februari 2019 heeft plaatsgevonden;

begroot de kosten als bedoeld in artikel 1019aa Rv aan de zijde van [verzoeker] op € 4.120,40 en veroordeelt Allianz om € 2.678,26 (zijnde 65%) hiervan aan [verzoeker] te betalen;

verklaart voormelde veroordeling uitvoerbaar bij voorraad;

wijst af het meer of anders verzochte.

Deze beschikking is gegeven door mr. J.F. Koekebakker en in het openbaar uitgesproken op 14 september 2022.

2515/1582